آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

کار بالا و شعر زیبای استاد شهریار: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟                       بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟ نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی                    سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا ؟ عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست                    من که یک امروز مهمان توام فردا چرا ؟ نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم                            دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا ؟ وه که با این عمر های کوته بی اعتبار                      این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا ؟ آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند           درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟ شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر                  راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا ؟ بی مونس و تنها چرا ؟                                       تنها چرا ؟ حالا چرا *** طراحی سیاه قلم به صورت کاملا تخیلی و مفهومی. امیدوارم مورد پسند بینندگان عزیز قرار گرفته باشد. یا حق